Sevdik de Ne Oldu?

Zahide İzmir

Vurulur bir bakışına,
Olur bir gülüşüne hasta,
İştah falan da kalmaz onda hiç,
Ne nefis börekler ister canı,
Ne de çikolatalı enfes bir pasta,
Kurban olur onun her şeyine,
O artık yasta,
Yatar gece gündüz yorgan döşek,
Şifasız hasta,
Çorbası da soğuyup soğuyup gider tasta,
Ne olacak bu sevenlerin hali be usta?
Sonrası mı? Sonrası malum herkesçe bilinen: Yan babam yan. Uykusuz gecelerin sabahına uyan. Gelmeyeceğini bile bile sen yine de gelecek san. Bir de bu yetmezmiş gibi, aptal gibi her zaman an. Anmaktan da usan, yanmaktan da usan. Öyle ki, sanmaktan da usan, usanmaktan da usan...
Bunlara rağmen yine de var mı ki hiç sevdiğine kin kusan?
Darılıp ona küsen?
Artık sen değilsindir dünkü sen,
Seviyorsun çünkü sen.