Sivas Katliamı

_{Yas ve Bellek}

Ozan Çavdar

“Annem her zaman, ah, işte üzgün, işte çok acılı… Bir de kalphastasıydı; hiçbir zaman iğnesine, ilacına, tedavisine devam etmedi.

Her gün ölmek istedi. Kız kardeşimden sonra, altı sene sonraöldü. Babamı kendinden öteledi, istemedi yanında. Hayat dolu,sıcak bir insandı, ama işte aşırı üzgündü, yani hem yaşıyordu hemyaşamıyordu.”

Madımak, 2 Temmuz 1993'ten beri Türkiye tarihinin en karanlıkgünlerinden birinin adıdır. Madımak Oteli, o gün Sivas'ta yapılacakkültürel bir etkinliği “dinsizlik”le, “zındıklık”la suçlayan bir linçtopluluğu tarafından saatlerce kuşatıldı, sonuçta etkinlik için şehregelen otuz üç kişi katledildi, elli bir kişi ağır yaralandı. Ölenlerinardında yaslı aileler, yakınlar, anneler, babalar, kardeşler kaldı. Onlarkatliamın hesabının sorulması, hayatlarını kaybedenlerin anısınınyaşatılması, o gün olanların bir daha yaşanmaması için mücadeleettiler, ediyorlar. Öte yandan evlerin, odaların içinde keder hepvardı ve onlarca yıl sonra, bugün de varlığını hâlâ sürdürüyor. OzanÇavdar, Sivas Katliamı'nda yakınlarını kaybeden ailelerle görüşerekbellek mücadelelerinin arka planında kendini hep hissettirenyası, kayıpla nasıl başa çıktıklarını araştırıp, bizzat onların dilindenaktarıyor. Zeynep Altıok Akatlı, Eren Aysan ve Yeter Gültekin ileyaptığı görüşmelerin yanı sıra kamuoyunca daha az bilinen, amakayıplarının hatırasını yaşatmak için didinen Pir Sultan Abdal KültürDerneği çevresindeki ailelerin sesini de kitabına taşıyor. SivasKatliamı: Yas ve Bellek, yakınlarını katliamda kaybeden ailelerinsamimi duygularının, düşüncelerinin işitileceği ilk akademikaraştırma olma özelliğini taşıyor