Silinmiş Sahneler

Hakan Bıçakcı

“Gırç, gırç, gırç. Uykuma karışan dikenli gıcırtılarla kaskatı bir haldeuyanıyorum. Salıncaktaki arkası dönük çocuk. Sesler salondan geliyor.Gırç, gırç, gırç. Yatakta büzüşüp kalıyorum. Kalkıp bakarsam, onu salonunortasında sallanırken bulacağımı düşünüyorum. İçeride olmasına rağmensaçları uçuşarak.”

“Gırç, gırç, gırç. Bu düşünce beni dehşete düşürüyor. Tuhaflıklara evderastlamak yeni bir aşama olur çünkü. Eve kaçmak işe yaramaz o zaman. İlkşoku atlattıktan sonra, en azından aynı odada değiliz diye rahatlıyorum.Gidip bakmazsam endişelenecek bir şey yok. Başka odada olması, başkaevde, başka şehirde, başka ülkede olmasından farksız. Sonuçta görüşalanımda değil. Ritmi düzenli gıcırtıları ninni gibi dinleyerek yeniden uykuyadalabilirim.”

Sinemacı olma hayaliyle yola çıkıp, kendini sansürcü olarak bulan birkurgu operatörü. Çalıştığı kanaldaki görevi “sakıncalı” görüntüleri kesmek,mozaiklemek, silmek. Monitörde akan sahnelere müdahale ederken,hayatının kontrolünü kaybetmeye başlar. Kurgu karışır. Beklenmedikanlarda, dehşet verici manzaralar çıkar karşısına. Olmaması gerekensahneler. Mesleğinin yan etkisi olduğundan şüphelendiği bu görüntülere“tuhaflıklar” adını verir. Sinir uzmanına görünüp ilaçlı kafayla başı önündegezinmek veya yakınlarına anlatıp onları endişelendirmek istemez. Niyetikendi kendine çözmektir. Donup kalır. Görmezden gelir. Üstüne gider.Hakan Bıçakcı'dan Silinmiş Sahneler. Bugün burada yaşamanın, süreklihaberdar olmanın, her şeyi görmenin, hiçbir şey yapmamanın yorgunluğu.