Annemi Seviyorum

Saadet Altay

En yüksek dağların doruğunda yetişen çiçekler gibiydi
Işıltılı gözlerin gözlerin,
Biri mavi biri yeşil gözlerinle bakarken bana, içim ısınırdı.
Gerçekten gözlerinin biri mavi, biri yeşildi. Gözlerin benim dünyama açılan iki ayrı pencere gibiydi. Beni sevgi dolu bakışlarıyla saran mavi ve yeşil gözlerini özledim.
Kucağını, kokunu özledim.
Her sabah işe uğurlamanı,
Akşam geldiğimde çalmadan açtığın kapıyı özledim.
Seni her geçen yıl daha çok özlüyorum.
Her an yanımda olmasan da sevgin içimi titretiyor.

Benim için en büyük ödül senin kızın olmaktı anne...

Seni seviyorum...

Yukarıdaki satırlar, bu kitabı hazırlayanın annesine ömrü boyunca duyduğu sevgi selinden ve onun ardından hissettiği, yaşadığı duygular ummanından süzülen birkaç damladır.

Anne sevgisini dile getirmede yazarlar, şairler, sanatçılar ayrı bir şansa sahiptir.
Bu kitap, kamuoyunun yakından tanıdığı 40'ın üzerinde gazeteci-yazarın anneleri hakkında yazdıklarından oluşan bir derleme.

Anneliği, evlat olmayı, bu tek koşulsuz sevgiyi kelimelerle anlatmak elbette mümkün değil, ama yine de kelimelere sığınmaktan başka çaremiz yok...
(Tanıtım Yazısından)