Peri Gazozu

Ercan Kesal

“Vicdanımız kuruyor. Babalarını erken kaybetmiş yetim çocukların masumbaşlarını koyacakları göğüsler çoktan çöktü, farkında mısınız? Göğüs çöktükçezulüm tepemizde kalıyor. Kavisli ve dolaşık geçmişimizse, bozuk düzenimizintelleri olmuş. Duyduğunuz sesler bu yüzden içli ve bu kadar derinden geliyor.

Şimdi bir türlü sığamayıp, delice bir kavgaya tutuştuğumuz, adına Anadoludenen şu kadim topraklarda, binlerce yıl önce hüküm sürmüş, bir Hitit kralınınoğullarına bıraktığı vasiyete bakın isterseniz: ‘Öldüğümde beni, usulünce yıkayın,göğsünüze yaslayın ve toprağa bırakın.' Bu kadar.”

Hayatın en yalın ve en efsunlu meseleleri, ölüm ve yaşam, annebaba-çocukarasındaki zor muhabbet, büyümek ve yaşlanmak üzerine… Vefalı bir oğulungözüyle. Bilhassa ölümün, ölümle başetmenin olağanüstülüğü ve olağanlığıüzerine… “Alışmaya” direnen bir hekimin gözüyle.

Taşranın sıcak kucağı ve serin kasveti üzerine… Orayı hem içinden hem dışındanbilen bir evladının gözüyle.

Türkiye'nin ipin ucundaki yakın tarihinin gölgesi… Kalbi avucunda biriningözüyle.

Ercan Kesal'dan, aynanın kenarındaki fotoğraflar misali hayat parçaları, sohbetmakamında insan hikâyeleri.