Yalnız Efe

Ömer Seyfettin

Köy, matemi içinde Kezban'ı düşünüyordu. O, ne olacaktı? Hısımı, akrabası yoktu. “Everelim!” diyorlardı. Yörük Hocanın ölümünden bir ay daha geçmemişti. Hacı Durmuş öksüz kalan kızı evine çağırttı. Ona bin dereden su getirerek evlenmesi icap ettiğini anlattı. Fakat Kezban soğukkanlılıkla, “Amca, ben babamı vuranı hükümete tutturmadan kocaya varmam...” dedi.
(Tanıtım Bülteninden)