Hızlı Gazeteci 7.Kitap Mış Gibi

Necdet Şen

En sık muhatap olduğum sorulardan biri öykülerimdeki olayları yaşayıp yaşamadığım ve o kişilerin gerçekten var olup olmadığıdır demiştim ya, 'Mış Gibi' bu sorulara en çok maruz kaldığım ve kalacağım öykülerimin başında gelir herhalde.

Tek tek açıklayayım: Valentina karakterine ilham kaynağı olmuş birçok kişi bilirim (bunlardan en önemlisini bir sonraki kitapta öğreneceksiniz). Öyküdeki o şişman adama ve diğerlerine de esin kaynağı olmuş birçok insan tanıdım tabii ki. Hiç birini aynen resmetmedim; onları parçalara ayırdım ve o parçaları yeniden birleştirip yeni (ve düşsel) bir yapı kurdum. Her karakter en azından sekiz-on kişinin özeti sayılabilir. Eminim siz de böyle insanlar tanıyorsunuzdur.

Önceleri öykünün adını 'Söylem Kurbanları' koymayı düşünmüştüm. Değer verdiğimiz şeylere değer verirmiş gibi, kafa yorduklarımıza kafa yorarmış gibi, duygularımızı paylaşırmış gibi, yüreğini açarmış gibi yapan, ama aslında sadece 'mış gibi' yapan ve yapay, kulaktan dolma sözlerle hayatımıza giren herkesi sahiden kendimiz gibi sanma hatasına sık sık düştüğümüzü düşünüyorum; o nedenle sonunda 'Mış Gibi' adında karar kıldım.

Hayatımdan birçok tufeyli insan geldi geçti. Dostluğu hesap kitap üstüne kurmadığım için, bir dönem (şarkıdaki gibi) yolumun kesiştiği herkes bir şey alıp götürdü benden; kimi kazaklarımı, kimi kasetlerimi, kimi adıma imzalanmış başucu kitaplarımı. Ve hayatımdan silinip giderken çok anlamlı bilgiler bıraktılar geride. Onlara verdiğim zaman ve emek, aslında öğrenmenin bedeliydi diye düşünüyorum artık. O nedenle alıp götürdükleri her şey helal-i hoş olsun.

Onlara teşekkür ederim bu çizgi romanın çizilmesine vesile oldukları için...
(Giriş)