Nefes

Mücahit Ünal

“Derin bir nefes,
Bir garip tebessüm
Yetmedi heyecana,
Geçmeyen zamanı beklerken.”


Kuş yüksekten korksaydı, uçmazdı.
Düşmekten korksaydı,
Konmazdı dallarına iğde ağaçlarının.
Gül koparılmaktan korksaydı,
Açmazdı goncalarını.
Solmaktan korksaydı, çıkarmazdı yapraklarını.
Güneş batmaktan korksaydı,
Doğmazdı sabaha.
Nehir bitmekten korksaydı,
Akmazdı denize.
Dünya durmaktan korksaydı,
Dönmezdi aşkla,


Ne kadar dışımızdan mütevazı
O kadar içimizde zengin.
Ardında bir mazi,
Bir deniz kadar engin,
Bugün sen sus
Martılar konuşsun,
Gönül yelken açmış
Sevda sularında aşkla,
Ruhun ufukta gökyüzüyle buluşsun.
Şimdi sorsam ne düşünüyorsun diye sana,
Neden bakıyorsun diye uzaklara,
Yüklesen zihnindeki ağırlığını
Zor taşıyacak gemiler.
Kız kulesini delip geçen gözlerin.
Bir salsan, engini taşıracak sözlerin.
Dağıt bu yükü ufuklara, hafiflesinler.
Sonra derlenip toparlanıp sana geri gelsinler.


Kararı,
Bugün rüzgar versin,
Geçiyor kısacık ömür…
Durma sakın,
Uç kelebek!

(Tanıtım Bülteninden)