Sufilere Armağan

Molla Cami

Ansızın uzaktan bir lamba göründü, gönlümde huzur ışığı belirdi. Biraz daha yaklaşınca nur sancağı oldu, kapkara gecenin aydınlatıcısı oldu. Nur sancağı yakasını yırtınca, yakasında Hızır yaradılışlığı parladı. Niçin Hızır diyeyim ona? Çünkü onun gibi binlerce Hızır gönül çeşmesinden yudumluyordu.

Bengisuda onun sevda ateşi vardı; onun İsa gibi nefesinden hayat buluyordu. "Ey başı niyaz yolundaki toprak olmuş insan!" dedi.
"Yüzünü bana dön, çünkü ben senin dostunum. Nabzını bana ver, çünkü ben senin doktorunum...
(Arka Kapak'tan)