Yalnızlık Sineması

Mehmet Sadık Kırımlı

gözlerin oldum içimi aydınlatan sana

göçebeliğin sonu yoktu

baktım ki ellerim bağ bozumu, şarap

bardağı ellerini okşadım sonra

dünle bugün arasında sıkışıp kalan

bir armağandı bıraktığın hüzün

kimdim ben

yok muydu ülkem

su değil de ateşsem

şimdiye kadar niye sönemedim

niye çoğalan külleri içime

zamanın kalleşliğine yüzüme serpmedim

niye

niye

niye…

(Tanıtım Bülteninden)