Son Kare

Kaan Çaydamlı, Enis Batur

Yaşarken çok, pek çok fotoğrafı olur insanın; bazan gider objektifin karşısına yerleşir, durur, bazan içine girmeyi aklından geçirmediği bir karenin, dörtgenin sınırları arasında kalır, görüntüye eklenir, bütün fotoğrafları yanyana dizilecek olsa kişinin: Aksak düzen akı, bir akış, Hayat bir görünür bir kaybolur, pek çok şey oysa karanklıkla başlar, karanlıkta bitmek için, en son fotoğraf çekildiğinde: Gelir herşey, olmuş olanların ve olmuş olabileceklerin bir eksiği bir fazlası sanki onda, orada, yarıda kalmış, bırakılmış bir cümle kadar belirsiz, okunur.
(Kitabın İçinden)