Hikayeden Şiirler

Esat Ahmet Koraltan

İnsanlar dokunmak istiyorum size.
Siz de dokunmak isterseniz yüreğime,
çıkarttım, bırakıyorum avuçlarınıza.
Birazcık uzanın, yeter...

1957 yılının sıcak bir Ağustos günüydü.
Annemin karnında kendi halimde yaşayıp
giderken bir el uzantı tenime ve tutup fırlattı
beni hayatın eksenine.

O gün bugündür, teşekkür etmek için o
bir çift ele, dokunurum binlercesine; acaba
bu muydu diye, tüm merakımla ve aynı şefkatle.

Başlayınca saymaya 40'lı yılları, farkettim ki
40 büyük 35'ten. Yolun yarısını geçmenin
telaşında, beklerken gen bilimin mucizelerini.
Geleceğe bir kulaç daha uzanıverip, fazladan
birkaç ele daha dokunabilmek ümidi ile
yüreğimi döktüm sayfalara.
- E. Ahmet Koraltan-