Yaramızda Kalsın

Hatice Karaşoğlu

Gözlerim merdivenin basamaklarına kilitlenmişti.
Hâlâ oradaydım sanki.
Orada oturuyordum.
Ellerim dizlerimin üzerinde.
İki yerdeydim ben.
Hem ayaktayım hem de orada oturuyordum.
Ben gitmeye hazırdım fakat o hiç birşeye hazır değildi.
Onu uyandırmak istiyordum.
Sarsmak, kendine getirmek istiyordum.
Gözyaşlarını silmesini, kalkıp benimle gelmesini istiyordum.
Ama o duymuyordu beni.
Soluk bile almıyor gibiydi.