Kendimi Öldürdüm

Gökçe Açıkgöz

Yeniden birlikte yaşamayı öğrenmeliyiz
Toprağın altından gelen karıncanın
Vücudumda gezinmesine şaşma
Onlar hep buradayken
Ben hep orada olacağım
Unutma

"Şiir, yazı yazmayı öğrenmeye başladığım zamanlar keşfettiğim harika bir ifade biçimiydi ve kendiliğinden ortaya çıkabilecek kadar hassas bir çizgide, duyguları ve düşünceleri doğru kelimelerle ifade edebilmemi sağladı.
Yaşamı, şiirsel bir ritüel olarak görürüm ve coşkuyla içinde bir yer edinmeye çalışırım. Bir ağaçtan düşen yaprağın, su yüzeyinde oluşan baloncukların, güneşin batışını, kuşların uçuşunu, mevsimleri, insanları kısacası hayata dair her şeyi buna kötülük de dâhil, yaşam ritüeli içinde var olan, şiirsel bir hareket olarak görürüm. Ama benim şiirimde veya yarattığım ritüellerde, performanslarda, filmlerimdeki sahnelerde kötülük, güzelliğin zıttı olarak mutlak bir şekilde var olmak zorundaydı. Kötülüğü göstermek istemesem de yaratmak istediğim her güzel hikâyenin içinde kendiliğinden var olan güçlü bir metafordu. Bu yüzden kötülüğü, güzellik gibi görünür kılmak zorunda kaldım bazı eserlerimde."
GÖKÇE AÇIKGÖZ

(Tanıtım Bülteninden)