Federico Garcia Lorca

5 Haziran 1898’de Fuente Vaqueros’ta doğdu. Granada Üniversitesi’nde hukuk okudu, ama çok geçmeden edebiyat, resim ve müzikle uğraşmak üzere okulu bıraktı. Madrid’de Salvador Dali, Luis Buñuel, Rafael Alberti gibi kendi kuşağından sanatçılarla arkadaşlık kurdu; şair Juan Ramón Jiménez gibi kendinden daha yaşlı ünlülerle tanışma olanağı buldu. Şiirleri, daha yayımlanmadan, İspanya’daki bütün edebiyat çevrelerine yayıldı. Daha sonra şiirleri Şiirler Kitabı (1921), İlk Türküler (1936) ve Türküler (1927) adlarıyla yayımlanacaktı. Lorca, dehasının en yatkın olduğu alanı, 1922’de Granada’daki halk müziği şenliğinde, ünlü besteci Manuel de Falla ile birlikte giriştiği ortak çalışmada buldu. Müzik ve şiir alanındaki eğilimleriyle ruhsal dürtülerini halk ve Çingene müziği geleneklerinde ortaya koyabiliyordu. Bu şiirler 1922’de yazdığı Cante Jondo Şiiri (1931), 1924-1927 arasında yazdığı Çingene Romansları (1928) adlı yapıtlarında yer aldı. 1929-1930 yıllarında çıktığı ABD ve Küba gezisinden, ölümünden sonra, 1940’ta yayımlanacak Şair New York’ta adlı şiir kitabı doğdu. İspanya’ya geri döndükten sonra 1936’da Tamarit Divanı adıyla basılacak şiirlerini kaleme aldı. İspanya’da cumhuriyet kurulduktan sonra Lorca kendini tümüyle tiyatroya verdi, Kanlı Düğün, Yerma ve Bernarda Alba’nın Evi adlı ünlü oyunlarını bu dönemde yazdı. 1934’te, boğa güreşçisi bir arkadaşının ölümü üzerine Ignacio Sánchez Mejías’a Ağıt (1935) şiirini kaleme aldı. İçsavaş başlayınca Madrid’den ayrılarak Granada’ya gitti. 1936’da ağustosun 19’unu 20’sine bağlayan gece, Granada’da Milliyetçiler tarafından yargılanmadan kurşuna dizildi.