Süvari yarbayı Hasan Hüsnü Bey’in oğlu olarak 1914’te İstanbul’da doğan Fazıl Hüsnü Dağlarca, ilk ve ortaöğrenimini Anadolu’nun çeşitli illerinde tamamladıktan sonra Kuleli Askerî Lisesi’ni (1933) ve Harp Okulu’nu (1935) bitirdi. Piyade subayı olarak orduya katılan Dağlarca, Anadolu ve Trakya’nın çeşitli kentlerinde görev yaptı. İkinci Dünya Savaşı’nı Trakya’da bölük komutanı olarak geçirdi. Bu dönemde, kendi deyişiyle "22 çocuğun çeşitli nedenlerle mezarlıklara göçtüğünü" izledi. Ordudaki 15 yıllık hizmetini doldurunca önyüzbaşı rütbesindeyken askerlikten ayrıldı (1950). Çeşitli devlet memuriyetlerinde bulunduktan sonra emekliye ayrıldı (1956). İstanbul Aksaray’da Kitap Kitabevi’ni kurdu (aralık 1959) ve yönetti. Bu arada "Türkçe" adında bir aylık dergi çıkardı (43 sayı, 1960-1964). Sahibi olduğu yayınevini 1970’te kapatan Fazıl Hüsnü Dağlarca, bu tarihten sonra bir işte çalışmadı.
Edebiyata ilgisi on üç yaşında başlayan Dağlarca’nın ilk öyküsü, devrin etkin dergisi "Yeni Adam"ın öğrenciler arasında açtığı bir öykü yarışmasında birincilik kazandı. Dağlarca’nın ilk şiiri de 1933 yılında "İstanbul" dergisinde yayımlandı. Harp Okulu öğrenciliği sırasında "Varlık" dergisinde adını duyurmaya başlayan Dağlarca’nın şiirleri daha sonra çok sayıda dergide yer aldı.
