Ayferi

_{"Çal Çingene Çal"}

Faruk Feza Üstünkaya

Sözlü tarih temelinde kaleme alınan bu kitap, ülkemizde 1960-70 yılları arasında caz söyleyen beş önemli kadın sanatçıdan biri olan Ayferi'nin anılarını konu almaktadır. Ayferi, Amerika'da “Piyano Paşa” olarak ün yapmış Erdoğan Çaplı'nın yanında yetişmiş, ilk defa 1960'lı yıllarda Ankara Radyosunda ve Amerikan Astsubay Kulübünde Erol Pekcan Orkestrasıyla caz şarkılar söylemeye başlamıştır. Ayferi, mahzende tutulan şarap misali mükemmel sesini koruyan, kendisini cazın eşsiz tınısına adayan toplumsal belleğimizde ‘diva' olarak nitelendirebileceğimiz tadındaki yorumlarla belleklerimizi fetheden, döneminde caz müziğine sesi ve tarzıyla farklı bir enerji katan sanatçılardan biridir. 1960'lı yılların sonunda Türkçe sözlü aranjmanlar modası başladığında yaptığı 45'lik plaklar ile Türk Pop Müziği'ne değerli katkılar sunmuştur. Bir konser vermek için gittiği Şah dönemi İran'ına yerleşip orada gazinolar patroniçesi olan, Türkiye'den İran'a gelen sanatçılara kucak açan Ayferi İran'da İslam devrimiyle birlikte gazinolarının yakılmasıyla bütün mal varlığını İran'da bırakarak Amerika'ya yerleşmiştir. Bir sanatçının inişli çıkışlı, zorunlu göçler ve bu göçlerin yarattığı zorluklarla dolu, buna rağmen çok renkli, maceralı ve coşkulu yaşamını ve aynı zamanda Ankara ve İstanbul'un o döneme ilişkin müzik ve eğlence hayatını konu alan bu kitap ile Ayferi'nin bir döneme ışık tutan anılarıyla Türk müzik tarihine bir katkı sunulması amaçlanmıştır.