Yaşam Senfonisi

Faik Ahmet Barutçu

Şiir, nazımın nabız tutuşu, nesrin gıpta edişisin.

Yerlerin göklerin ahengine diyeceklerimin rengârenk dizilişisin. Sende uslanır çırpınan hislerim; vazgeçişlerim, geçemeyişlerim.

Sözcüklerinle sen zihnimden kayarsın, yıldızlar denize düşer, yakamoz olur sana harcanmış nefesim. Sen ki içeriden açılan kalp kapımın bacadan girenisin; kuşat beni. Sözcükler sende onurlanır, sende nurlanır katran karası kaderim.

Çırpındıkça kelimelerine bulansam, bu senfoni son nefesime dek kalbimin kafesinde çınlasa, hiç susmasa… Bir melodi alsa başını gitse, yanında beni de götürse.

Bil ki senin üflediğin ışıl ışıl sözcüklerin elindedir örselenmiş kalp defterim.
(Tanıtım Bülteninden)