Sarnıç Opera, Ouvertures

Enis Batur

Kandil söndüğünde, bir işaret miydi, eksildi herşey. Aynaydı alıştığım, bakamadım. Saattı, ölçemedim. Göremedim etrafımı: Penceresiz duvarları, şehre inen çölü, geceyi günden ayıran bembeyaz sessizliği. Sandım ki çekildiğim sarnıçta artık geri dönüşsüzüm. İçimdeki boşluğun içinden çekip gidecektim. Uyumuşum. Bir Opera için birkaç Ouverture, uykuya girdikten sonra, oradan çıkmazdan önce, zaman bir çeküldür, iki ucuna doğru yazılmıştır.
(Kitabın İçinden)