Cankuş

Ekrem Güneş

Kafesler dolusu kuşlardık. Oda dolusu kuşlardık. Tüylerimiz bulut rengindeydi, deniz rengindeydi. Kanatlarımızı çırparak kafeslerde uçuyorduk. Parmaklıklara tutunarak kanat çırpıyorduk. Parmaklıklara tutunarak öteki kafeslere, öteki kuşlara bakıyorduk. Öteki kafeslerdeki öteki kuşlar da bize. Aynı ötüşlerle ötüyor, aynı dili konuşuyorduk. Ama yabancıydık birbirimize,yabancıydık kuşluğumuza. Başımızı uzatsak gagamıza değerdi. Kalatlarımızı çırpsak yeli yüzümüzü yalayıp geçerdi. Uzaktık birbirimize, çok uzak. Dünyamız odamız, ülkemiz kafesimizdi. Ayrı ayrı ülkelerin, ayrı ayrı kuşları gibiydik.

Evin sevgilisi olmuş Cankuş, özgürlüğe kanat açınca?

Sevgisiz özgürlüğün anlamı nedir? Özgürlük tutkusunun bir sınırı olabilir mi? Cankuş'ta, sevgi ve özgürlüğün bir bütünün öğeleri olduğunu göreceksiniz.