Saye

Celalettin Turan

Ben hayta çocuğun elindeki uçurtma
Rüzgâr zaten parçaladı. Bir de sen yorma.
Bütünleşip toprakla yağmur ardı kokman,
Baharı müjdeleyen çiçek olup açman.
Sanki günlerce süren çok derin bir uyku.
Ve içimi kemirip duran bu kuruntu.
Söylenecek sözler biter. Nim kalır şiir.
Sürgülü kapı, zehir em. Bu nasıl revir?
Beynimi delen kulağımdaki uğultu.
Garip ritüeller ve anlamsız bir yortu.
Dilimde kimsenin bilmediği bir türkü
Nasıl bir gece ise geçmedi bir türlü.
Baykuşların dilinde her zamanki çığlık
Şükür bu geceyi de hasretle kapattık

(Tanıtım Bülteninden)