Türk Şiirinde Bir Sapkın Taş

_{Necati Sarıca'nın Şiirlerinde Yapı ve Tema}

Burak Özkanoğlu

Şiir geçmişi çok eskilere dayanan bir edebi türdür. Her ulus kendi kültür çevresinde kendi şiir anlayışını oluşturmuştur. Şiir, Türk edebiyatında da önemli ve köklü bir yere sahiptir. Temeli İslamiyet Öncesi Dönemde atılan Türk şiiri, Divan edebiyatı ile beraber zirveye ulaşmıştır. İlerleyen zamanlarda toplumda meydana gelen sosyal, siyasi ve kültürel değişimlerle birlikte Batı örnek alınmaya başlanmış ve şiirimiz yeni bir ufuk kazanmıştır. Bu doğrultuda ilerleme gösteren Türk şiiri, Cumhuriyet döneminde çeşitli topluluklar ve şiir anlayışları vasıtasıyla varlığını ve gelişimini sürdürmeye devam etmiş ve hâlâ daha devam etmektedir.

Günümüz şiirinin gelişimine katkıda bulunan birçok şair vardır. Bu şairlerden biri de Necati Sarıca'dır. Sarıca'nın şiir ile olan macerası ilkokul dördüncü sınıfta katıldığı şiir yarışmasında birinci olmasıyla başlamıştır. Buradaki başarısı onun şiire olan ilgisini artırmıştır. Gençlik döneminde de şiir yazmayı sürdüren şair, bu şiirleri 2010 yılında “Hüzün ve Bela” adı altında kitaplaştırır. Ayrıca senaryo ve oyun yazarlığı da yapan şair, olgunluk dönemi şiirlerini “Asanatlar” adlı internet dergisinde yayınlar. Yazı macerasına halen devam eden Sarıca, modern şiiri benimser ve bu doğrultuda şiirler kaleme alır.

Bu çalışmanın amacı; son dönem şairleri arasında yer alan Necati Sarıca'nın hayatı ve sanat anlayışını ortaya koymak, Sarıca'nın şiirlerini yapı ve tema bağlamında değerlendirerek Necati Sarıca'nın Türk şiir geleneğindeki yerini belirleyebilmektir. Necati Sarıca hakkında bugüne kadar herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Böylece bu çalışma, bu konuda ilk olacak ve konu ile ilgili araştırma yapmak isteyen araştırmacılar için bir kaynak niteliği taşıyacaktır. Ayrıca Doç.Dr. Ahmet Özcan'ın “Hüzün ve Bela” adlı eser hakkındaki görüş ve düşüncelerini ele aldığı yazısı, ikinci bir önsöz olarak çalışmamıza eklenmiştir.