1889’da Odessa kenti yakınlarında doğdu. İlk şiiri “ses”i 11 yaşında yazdı. 21 yaşında, “güzel duruluğu”, yalınlığı ve biçim yetkinliğini savunan Akmeistlere katıldı. 1911’de Paris’te Modigliani ile dostluk kurdu. İlk kitapları Akşam (1912) ve Güldeste (1914) ile adını duyurdu. 1917’de Beyaz Sürü, 1922’de Anno Domini MCMXXI Yılı adlı kitapları yayımlandı. 1920’lerden başlayarak, resmî Sovyet eleştirmenlerince “burjuva ve aristokrat” olarak nitelendi. 1930’lardan sonra baskısını artıran Stalincilikten dönemin önemli edebiyatçı, tiyatrocu ve ressamları gibi Ahmatova da nasibini aldı. Yine de, Sovyet Yazarlar Birliği üyesi olarak, arada bir şiirleri yayımlandı. İkinci Dünya Savaşı yıllarını Taşkent’te geçirdikten sonra Leningrad’a döndüğünde, Politbüro üyesi, bağnazlığın simgesi Andrey Jdanov tarafından “erotik gizemci” ve “Sovyet halkına yabancı” olmakla suçlanarak Yazarlar Birliği’nden atıldı. Tüm bu süre içinde, çektiği acılara şiiriyle karşı koydu ve Rus şiirinin yüz akı bir anıt gibi yüceldi. Stalin’in ölümünden sonra, kültür yaşamında “buzların çözülmesi” döneminde, Ahmatova saygınlığını giderek yeniden kazandı. Lirik şiirlerinden oluşan Requiem’i 1930-1957 arasında yazdı. Ahmatova’nın 1940-1962 arasında üstünde sürekli çalıştığı en uzun yapıtı Kahramanı Olmayan Şiirler, 1976’ya kadar Sovyetler Birliği’nde yayımlanmadı. Bu yapıt, Ahmatova’nın kendi felsefesi, yaşamının anlamı ve şiirsel yaratımı üstüne son sözlerinin güçlü, lirik bir özeti oldu. 1964’te İtalya’da verilen uluslararası şiir ödülü Etna-Taormina’yı kazanan Ahmatova’ya, ertesi yıl Oxford Üniversitesi’nce onursal doktorluk unvanı verildi. Ahmatova, 1966’da Moskova yakınlarındaki Domodedovo’da hayatını kaybetti.
