Tesirsiz Parçalar

"Beni affetme... Anlama da... Hayatımın özeti, düzeltilemeyecek kadar vahim bir anlatım bozukluğu... Beni daha fazla konuşturma... Ben susayım, sen ağla... Gusül abdesti alabileceğim kadar gözyaşı biriktir benim için... Sonra beraberce çayıma siyanür karıştıralım. Önce göm beni, sonra anla…"

Çocukluğa, büyümeye, Beşiktaş'a, bayramlık ayakkabılara, içinden oyuncak çıkan yumurtalara, coğrafi uzaklıklara, bakmak için ölünen gözlere bakamaya, âşık olmaya ve olamamaya; bazen Deep Purple'a, bazen Ferdi Tayfur'a, bazen Salinger'a, bazen Oğuz Atay'a; anneye, babaya, kardeşe, sevgiliye, insana; kısacası hayata dair tesirli bir bakış açısı...

Yanı başımızdaki insanların trajedilerine bir sigara içimi süresince üzülüp sonra unuttuğumuz bir dünyada Ali Lidar, yazdıklarıyla donmuş insanlığımıza ateşle yaklaşıyor.

Alengirli Şiirler

"Ben seni severim aslında da düzenim bozulur diye korkuyorum
Durduk yere başımıza saçma sapan bir aşk çıkar
Sinemaya gitmeye ele ele tutuşmaya falan kalkarız
İşin yoksa çiçek al, saç tara, parfüm sık
Küsmesi, barışması, ayılması, bayılması
Hatta eninde sonunda kaçınılmaz ayrılması"

Eski türk filmlerinden apartman boşluklarına, ihtimallerden imkânsızlıklara, parklardan çıkmaz sokaklara, Ottawa'dan Eskişehir'e bir yolculuk. Anneler, babalar, kuşlar, trenler, eski sevgililer ve elbette atlar da dâhil işin içine...

Kendisi her ne kadar üvey evlat muamelesinde bulunsa da şiirlerine, birçoğumuz Ali Lidar'ı samimi dizeleriyle tanıyıp sevdi. Tesirsiz Parçalar'da denemelerini okuduğumuz Tepebaşı Dükü, toplum artık hazırsa, uzun zamandır beklediğimiz şiirleriyle karşınızda! Aman dikkatli okuyun, gözünüze toz kaçmasın...

Z Raporu

“Birini ya da bir şeyi sevmek, değer vermek, onu her şeyiyle sevmek demektir çoğu zaman. Ne olduğunu, ne olacağını, sınırlarını bilip, hatalarıyla, eksiklikleriyle, yanlışlarıyla ve sebep olduğu üzüntülerle kabul etmek demektir. Hiç kıvırmasak mı? Kıvırmadan söyleyelim evet, gerçekten sevmek bir tür çaresizliktir. 
Bir şeyi gerçekten çok seviyorsan başka çaren yoktur da ondan seviyorsundur.”

Ramazan’ın, Zöhre’nin, Aziz’in, Musa’nın, Pervin ablanın ve görmediklerimizin, görmezden geldiklerimizin hikâyeleri…

Ali Lidar bu defa anlatılarının yanına öykülerini de ekliyor; hatıraların hesabını tutuyor ve hayatın z raporunu gözlerimizin önüne seriyor…  

Yolun Başı

"Araziler dolusu susuzluktun kuşlarla paylaştığım
Atlar kusuyordu böğrüme ben mavi deyip duruyordum
İyiydik perişanlığa rağmen olabildiğince mağrurduk
Niye kışkırttın tabiatı ırmakları baştan çıkarttın
Gel anlat şimdi kölelikten kurtulmanın asaletini!

Omurlarım ağrıyor bak düşün omur ağrısı ne demek
Omurların ağrıması bu yükü taşıyamıyorum demek
Kedilerine trip yap artık derdini ev arkadaşlarına anlat
Uğurlarken beni sakın dönme diyordun ya geri
Unuttuğun bir şey vardı geçmişti dönmeler mevsimi!"

Ali Lidar zamanı geriye sarıp geçmişe bir selam çakıyor. Unuttuklarımızı hatırlatıyor, özlediklerimizi, yaşlı evimizin avlusunu, eski sevgilinin kokusunu...

Gökyüzündeki melek yere inerken annemiz çay demliyor.

Çocukluğumuz, kaybettiklerimiz, dertlerimiz yanı başımızda. Hayatımız pamuk ipliğine bağlı olsa da yolun başındayız, Yolun Başı'nda...