Ah Bir Sincabım Olsa

Hüseyin Güney

Eriş, televizyonun karşısına oturmuş çizgi film izliyordu. Dalıp gitmişti filme. Yanında top patlasa duymayacaktı. Öylesine kaptırmıştı kendini. Filmde bir çocuk vardı, bir de sincap. Sincabı öyle eğitmişti ki çocuk, ne isterse yaptırabiliyordu ona. "Gel" diyordu, geliyordu sincap; "Git" diyordu, gidiyordu. Birlikte oturup yemek yiyorlardı. Sincap, masanın üzerine çıkıyor, önüne konan bir tabak fındığı dişleriyle kırıp kırıp yiyordu. Ara sıra da çocuğa ikram ediyordu. Sıkı bir dostluk oluşmuştu aralarında.